–(આકાશ)
શહેરની અત્યાધુનિક સાધનોથી સુસજ્જ અને કાબેલ ડોક્ટરો ધરાવતી સંજીવની હોસ્પિટલની લાલ બત્તીવાળી એમ્બ્યુલન્સ આરાધના સોસાયટીમાં બંગલા નંબર 25 આગળ ઊભી થતાં જ સોસાયટીના રહીશો જોવા ઘરની બહાર દોડી આવ્યા. બંગલા નંબર 25માં નીરવરાય રહેતા હતા અને એમ્બ્યુલન્સને જોઈ અડોસપડોસના રહીશો વિચારમાં પડી ગયા કે તેમના ઘરે કોણ બીમાર છે તે એમ્બ્યુલન્સ આવી ?
એમ્બ્યુલન્સમાંથી બે નર્સ,એક ડોક્ટર અને બે કર્મચારી ઉતર્યા. બંને કર્મચારીઓ સ્ટ્રેચર લઈને બંગલામાં ઘૂસ્યા. થોડીક વારમાં એક સજ્જનને સ્ટ્રેચર પર એમ્બ્યુલન્સમાં સુવડાવ્યા. એમ્બ્યુલન્સ તરત રવાના થઈ.
આજુ બાજુવાળા વિચારતા થયા કે આ કોણ હશે ? આ સજ્જનને નિરવરાયના ઘરમાંપહેલા ક્યારેય જોયા નથી.
તે ક્યારે આવ્યા અને અચાનક એમ્બ્યુલન્સ કેમ બોલાવવી પડી ? કાલ સુધી તો આ સજ્જન હતા નહિ.
હોસ્પિટલમાં આ સજ્જન સાથે ગયેલો નિરવ બેન્ચ ઉપર ગોઠવાયો. નિરવનેઆજથી 35 વર્ષ પહેલાંનો ભૂતકાળ તાજો થયો તે કે જ્યારે નવો નવો આ શહેરમાં કિસ્મત અજમાવવા આવ્યો હતો અહીં કોઈ તેને ઓળખતું ન હતું
ગામડે માતાપિતા અને બહેન હતા તેઓને મારા માટે ઘણી આશા હતી કે કમાઈને કઈક લાવે તો બહેનના લગ્ન થઈ શકે.
જમીન ખૂબ ઓછી હતી તેની આવકથી માંડ ગુજારો થતો હતો પણ બચત હતી નહિ અને કોઈ પૈસા આપે તેમ હતું નહીં તેથી બહેનના લગ્ન માટે કંઈક કમાવા માટે શહેરમાં આવ્યો હતો
પોતાના લગ્ન માટે હજુ કઈ વિચાર્યું ન હતું.
શહેરમાં બધે નોકરી માટે ચક્કર કાપવા શરૂ કર્યા થોડા પૈસા હતા તે પુરા થઈ ગયા એટલે સસ્તા ગેસ્ટ હાઉસમાં રહેવું પણ બંધ થયું.
હવે ક્યાં રહેવું તે સવાલ ઉભો થયો તેથી સ્ટેશનના એક બાંકડા ઉપર સુઈ વહેલા ઊઠી ત્યાં નળમાં મોઢું ધોઈ માત્ર બિસ્કિટના સહારેજ રહી નોકરી શોધવાનું જારી રાખ્યું.
ઘરે જવાય તેમ ન હતું કારણકે તેઓ નિરાશ થઈ જાય.
અને આવાજ દિવસો વચ્ચે એક કંપનીમાં ઇન્ટરવ્યૂ માટે ગયો પણ જોબ નહિ મળતા ખુબજ ભૂખને કારણે ગેટ બહાર નીકળતા જ ચક્કર આવતા ઢળી પડ્યો અને જ્યારે ભાનમાં આવ્યો ત્યારે હોસ્પિટલના બેડ ઉપર હતો.
મને કંઈ ખબર ન પડી કે મને અહીં કોણ લાવ્યું હશે? આ બધું વિચારતો હતો ત્યાંજ એક મારી ઉંમરનો યુવાન મારી પાસે આવી બેસી ગયો અને પૂછ્યું ,હવે કેમ છે?મિત્ર.
મેં કહ્યું હવે સારું છે?
પણ મને અહીં કોણ લાવ્યું તે પૂછતાં તે યુવાને કહ્યું હુંજ તમને અહીં લાવ્યો કારણકે તમે બેભાન હતા.
મારુ નામ રમાકાન્ત છે અને હું કેમિકલનો બિઝનેસ કરું છું અને તેથી કંપનીઓમાં આવવા જવાનું થાય છે.
આ કંપનીમાં પણ આવ્યો ત્યારે તમે બહાર બેભાન પડ્યા હતા અને લોકો ટોળે વળ્યાં હતા તે મેં જોયું અને હું તમને અહીં લઈ આવ્યો બસ.
આપનું નામ શું છે? મેં કહ્યું નીરવ.
અને મે મારી તમામ હકીકત રમાકાન્તને જણાવી દીધી.
રમાકાન્તે મારી બધી વાત ખુબજ શાંતિથી સાંભળી કહ્યું,આજથી આપણે મિત્રો છીએ અને આપણી ઉંમર સરખી છે તેથી હું તમને નહિ બલ્કે તું કહીશ નીરવ.
મે હકારમાં માથું હલાવ્યું અને થોડુ સારું થતાં જ રમાકાન્ત કાર લઈ મને તેના ઘરે લઈ ગયો.
રમાકાન્તનો બંગલો પોશ વિસ્તારમાં હતો અને તેના ઘરે પહોંચતા જ બે બાળકો અને એક બહેન દોડી આવ્યા.
જે બાળકો રમાકાન્તને વળગી ગયા.
રમાકાન્તે કહ્યું આ છે મારો નાનકડો પરિવાર તેણે પોતાના પત્ની સુશીલા અને બન્ને નાના બાળકોની ઓળખાણ કરાવી.
ત્યારબાદ મને બંગલામાં ઉપરનો રૂમ રહેવા આપ્યો અને તેની લાઈનમાં જ સેટ કરી દીધો અને કામ શીખવાડી દીધું અને જે ઓર્ડર મળવા લાગ્યાં તેમાં તેણે કોઈ ભાગ ન લીધો પરિણામે મારી પાસે ઘણા પૈસા આવી ગયા.
મે હવે અલગ જગ્યાએ બંગલો ખરીદ્યો અને માતાપિતા તેમજ બહેનને શહેરમાં રહેવા બોલાવી લીધા અને પછી સારા ઘરના માંગા આવવા લાગતા બહેનના ખુબજ ધામધૂમથી લગ્ન કર્યા આ લગ્નમાં પણ રમાકાન્ત પોતાના પરિવાર સાથે હાજર રહ્યો હતો.
ત્યારબાદ મારા પણ માંગા આવવા શરૂ થતાં સમાજની પરંપરા મુજબ લગ્ન કરી લીધા.
દિવ્યા મારા જેટલું ભણેલી હતી અને ગામડામાં રહી હતી તેથી વડિલો તેમજ પરિવારની મર્યાદા સમજતી હતી બસ એટલું જરૂરી લાગતા લગ્ન કરી લીધા.
આ લગ્નમાં પણ રમાકાન્ત અને તેનો પરિવાર સામેલ થયો અને તે ખૂબ ખુશ હતો.
બીજી તરફ સમય જતાં શુ વાર લાગે વર્ષો વિતતા ગયા હવે રમાકાન્ત આ શહેર છોડી મહારાષ્ટ્ર ચાલ્યો ગયો કારણ કે તેના મોટાભાગના ઓર્ડર મુંબઇના મળતા હતા અને હવે અમારે વાત પણ ઓછી થઈ ગઈ.
પણ એક દિવસ મહારાષ્ટ્રની એક હોસ્પિટલમાંથી ફોન આવ્યો કે તમારા મિત્રનો અકસ્માત થયો છે હું મારતી ગાડીએ હોસ્પિટલમાં પહોંચ્યો ત્યારે જાણવા મળ્યું કે રમાકાન્તની કારને અકસ્માત થયો હતો જેમાં તેના પત્ની અને બાળકો પણ હતા.
અકસ્માત એટલો ભયાનક હતો કે આ અકસ્માતમાં રમાકાન્તના પત્ની અને પુત્રીનું મોત થઈ ગયું હતું અને રમાકાન્ત અને તેનો એક પુત્ર બચી ગયા હતો પણ તેને ગંભીર ઇજાઓ થઈ હતી તેઓ બેભાન હતા દરમ્યાન
તેની ડાયરીમાં મારો નંબર હતો જેમાં તેણે ભાઈ લખેલું હોય હોસ્પિટલમાંથી મારી ઉપર ફોન આવ્યો હતો.
રમાકાન્ત ભાનમાં આવ્યો ત્યારે હકીકત જાણી ફરી બેહોશ થઈ ગયો.
પુત્ર હોશમાં આવતા તેને કઈ જણાવ્યા વગર ટ્રીટમેન્ટ શરૂ થઈ અને બાદમાં બન્ને થોડા રિલેક્સ થતાં હું ઘરે પરત ફર્યો.
બાદમાં તબિયત જાણવા જ્યારે ફોન કર્યોતો ફોન બંધ આવતા અને સતત બે દિવસ બંધ આવતા આખરે હું તેના ઘરે જવા નીકળ્યો ત્યાં પહોંચતા જાણવા મળ્યું કે તેનો બંગલો વેચાઈ ચુક્યો હતો ધંધામાં ઘણા સમયથી મંદી આવી હતી અને દેવું વધી જતાં પ્રોપર્ટી વેચાઈ ચુકી હતી અને બંગલો ગીરવે મુક્યો હતો તે પણ હવે વેચાઈ ગયો હતો.
રમાકાન્તની ખૂબ શોધખોળ કરી પણ ક્યાંય ન મળ્યો.
પણ એક દિવસ મારા પુત્ર હર્ષે કહ્યું કે પાપા તમારા આલ્બમમાં જે માણસ દેખાય છે તેવા એક ગરીબ વ્યક્તિ રોજ રેલવે સ્ટેશન ઉપર જોવા મળે છે અને કોઈ કઈ આપે તે ખાઈ લે છે તેમની મનોસ્થિતિ સારી જણાતી નથી.
તેમની સાથે એક તેમનો પુત્ર પણ છે જે તેમની સંભાળ રાખે છે તેની માનસિક હાલત પણ ઠીક નથી.
અમે રોજ ટ્રેનમાં અપડાઉન કરીએ ત્યારે તેઓ જોવા મળે પણ આજે તે કાકા બીમાર હતા અને પુત્ર નિસહાય બની રડતો હતો પપ્પા તેથી મદદ માટે મે તમને કઈક રસ્તો કરવા ફોન કર્યો હતો.
હકીકતમાં નિરવનો પુત્ર હર્ષ સ્ટડી માટે કાર નહિ પણ ટ્રેનમાં અપડાઉન કરતો હતો અને તેણે મને કોલ કર્યો કે પપ્પા એક કાકા જે આલ્બમમાં ફોટો છે તેવા દેખાય છે પ્લીઝ કઈક મદદ કરો.
બસ ફટાફટ ત્યાં પહોંચ્યો તો તેને જોઈ હું ચોંકી ગયો અને ભગવાનનો આભાર માન્યો.
કારણકે તે રમાકાન્ત હતો અને બાજુમાં બેઠેલો તેનો પુત્ર અભી હતો તે ખુબજ ગંદા કપડાંમાં હોવાછતાં હું તેને ભેટી પડ્યો અને ગળે લગાડી લીધો.
તરત બન્નેને ઘરે લઈ ગયો
જ્યારે ઘરે લઈ ગયો ત્યારે બપોરનો સમય હતો તેથી સોસાયટીમાં બધાના ઘર બંધ હતા.
રમાકાન્તને સારું થતા તે મારુ સામું જોઈ રડી પડ્યો તેને ખુબજ માનસિક આઘાત લાગ્યો હતો મેં બન્નેને નવડાવી સારા કપડાં પહેરવ્યા અને ભોજન આપ્યું.
ફરી રાત્રે રમાકાન્તની તબિયત બગડી અને મે એમ્બ્યુલન્સ બોલાવી લીધી અને હવે તે હોસ્પિટલમાં હતો.
દર્દીના સગા કોણ છે?અચાનક નર્સનો અવાજ આવતા હું તંદ્રામાંથી જાગ્યો.
હું ફટાફટ પહોંચ્યો તો ડૉક્ટરે રમાકાન્તને તપાસી કહ્યું ખૂબજ માનસિક આઘાત લાગ્યો છે અને કેટલાય સમયથી ખાસ કંઈ ખાધું નથી રિકવરી આવતા થોડો સમય લાગશે.
મે કહ્યુ ઓકે ડોકટર તેને એકદમ ઠીક કરી દો અને સાથેજ તેના પુત્ર અભિની પણ ટ્રીટમેન્ટ શરૂ કરાવી નોર્મલ થાય તેવા પ્રયાસો શરૂ કર્યા અને તેનું રિજલ્ટ છ મહિનામાં મળી ગયું.
રમાકાન્ત અને તેનો પુત્ર અભી મને ભેટી પડ્યા,તેઓ હવે બીલકુલ સારા થઈ ગયા હતા.
મેં રમાકાન્ત અને અભી ને મારા જ બીજનેસ માં લગાડ્યા અને તેઓની મહેનતના પૈસા પણ તેઓના એકાઉન્ટમાં નાખવાનું શરૂ કર્યું.
અભિને મારા પુત્રની જેમજ રાખ્યો અને સેટ કર્યો અને તેમના સમાજમાં સારી છોકરી જોઈ લગ્ન પણ નક્કી કર્યા.
બાદમાં મે એક સરપ્રાઈઝ આપી કે જે પહેલા રમાકાન્તનો જૂનો બંગલો હતો તે મે તે પાર્ટી પાસેથી ખરીદી લીધો અને આજ બંગલામાં રમાકાન્તે પોતાના લગ્ન કર્યા હતા અને અભી નો જન્મ પણ અહીં થયો હતો તે બંગલો ખરીદી લગ્ન આજ બંગલામાં ગોઠવી જ્યારે રમાકાન્તને લઈ ત્યાં પહોંચ્યો અને બંગલાની ચાવી જ્યારે તેના હાથમાં મૂકી તો તે ખુબજ ભાવવિભોર બની ગયો અને આંખમાં આંસુ આવી ગયા તેને પોતાનો આખો પરિવાર યાદ આવ્યો આ બંગલામાં તેની યાદો હતી તેના પત્ની અને પુત્રી યાદ આવ્યા જે હવે આ દુનિયામાં ન હતા પણ પુત્ર અને પુત્રવધૂના સહારે હવે અહીં જિંદગી કાઢવાની હતી.
રમાકાન્તે કહ્યું આ બદલો ક્યારે ચૂકવી શકીશ નીરવ?
મેં કહ્યુ હું જ્યારે બેભાન હતો ત્યારે તું મારો સહારો બન્યો અને મને બિઝનેસમેન બનાવ્યો હવે મારો વારો હતો મારા મિત્ર માટે હું આટલું પણ ન કરી શકું!
ભાભી અને દીકરી આપણી વચ્ચે નથી તે વાતનું ખૂબ દુઃખ છે પણ તે બધું ઈશ્વરની ઈચ્છાને આધીન હોય છે હવે પછીની જિંદગી અભી અને તેના બાળકો સાથે વિતાવવાની છે.
મે મારી ફરજ નિભાવી છે દોસ્ત અને જીવનભર હજુ પણ કોઈ મુસીબત આવે તો સાથેજ રહીશ !
બન્નેની આંખોમાં આંસુઓ હતા
રમાકાન્ત ફરી સોસાયટીમાં આવતા તેમના જુના મિત્રો પણ આવી ગયા જેઓ ખુબજ ખુશ હતા અને જ્યારે અકસ્માત વિશે જાણ થઈ ત્યારે બધાને ખુબજ દુઃખ થયું અને રમાકાન્ત ને સધિયારો આપ્યો અને આશ્વાસન આપી એક પરિવાર જેવી ભાવના બતાવી ત્યારે રમાકાન્તને લાગ્યું કે આજ પોતીકું ઘર છે અને તેઓ થોડા રિલેક્સ થઈ ફરી સંસારમાં જોતરાઈ ગયા અને થોડા સમય બાદ પોતાના પુત્રના ઘરે પારણું બંધાયું અને પરિવારમાં ફરી ખુશીઓ ફરી વળી.
નિરવે પોતાને કરેલી મદદનો બદલો આ રીતે વળી તે હવે નિશ્ચિન્ત થયો.
તેનો પરિવાર પણ ખુશ હતો.