Illegal Immigration: અમેરિકાથી પરત આવેલ ગુજરાતી યુવતીની વ્યથા: ‘જીવતા જીવ નરક જોયું, ભૂખ-ઠંડીમાં દુખદ દિવસો!’”
હાથમાં હાથકડી, પગમાં બેડીઓ—અમેરિકન ડિટેન્શન સેન્ટરમાં જીવતેજીવત નરક ભોગવ્યો
ભૂખે તડપી, બળજબરીથી ઠંડા પાણીથી નવડાવ્યા, AC 16°C—અમેરિકા જવા મક્કમ હો તો સો વાર વિચારો
અમદાવાદ, ગુરુવાર
Illegal Immigration: અમેરિકાની સપના સાકાર કરવા ગયેલી એક ગુજરાતી યુવતી માટે એ સફર એક દુઃસ્વપ્ન સાબિત થઈ. આજે, હું સુરક્ષિતપણે પરત આવી છું, પણ જે વેઠ્યું, એ યાદ કરતાં જ ડર લાગે. હું એક જ વિનંતી કરીશ—મારું નામ જાહેર ન કરો.
સપનાથી શરૂ થયેલી યાત્રા, દુઃખદ નરકમાં બદલાઈ
મારે અમેરિકા પહોંચવાનો ઉત્સાહ હતો. 25 દિવસ પહેલાં ગુજરાત છોડી, ઇટાલી સુધીની મુસાફરી સરસ રહી. ત્યાંથી મેક્સિકો બોર્ડર સુધી પહોંચવાનું હતું, પણ સ્થાનિક માફિયાઓએ પકડી લીધી, ગન તાકી, અને મુંબઈ ના એજન્ટ સાથે સંપર્ક કરાવ્યો ત્યારે જ છોડ્યા.
હાલત એવી થઈ કે જીવતેજીવત નરક ભોગવ્યો.
કોઈ રીતે અમેરિકન સરહદ સુધી પહોંચી, પણ બોર્ડર સિક્યુરિટીથી બચી ન શકી. મને એક અજાણી જગ્યાએ લઈ જવામાં આવી. ત્યાં જતાં જ જાણ થઈ કે હવે મને હકીકતમાં “નરક”નો અનુભવ કરાવવાનો હતો.
36 કલાકની અસહ્ય યાતના
હાથ-પગમાં બેફામ સોજા, ક્ષણ ક્ષણે પડતા માર, અને ન દુઃખદ્રષ્ટિ રાખનાર કોઈ! હલવું-ચલવું મુશ્કેલ બન્યું. મેં સાંભળ્યું હતું કે નરક કેવી રીતે હોય, પણ હું એને જીવતેજીવત જોઈ રહી હતી.
ડિટેન્શન સેન્ટરની હકીકત
અહીં અલગ ડોર્મેટરીમાં મહિલા અને પુરુષોને રાખવામાં આવ્યા. મારા સાથીઓમાં મહેસાણા, પંજાબ અને હરિયાણાની મહિલાઓનો સમાવેશ હતો. એક વારો મળતો તો ફક્ત ચાર દીવાલો અને ગાઢ અંધકાર! ભાગ્ય સારું હોય તો દિવસમાં એક વાર બહાર નીકળવાની મંજુરી.
ખોરાક અને શારીરિક યાતના
પેટ ભરવા માટે માત્ર નોન-વેજ, જે ખાધું ન હતું, પણ ભૂખ કઈ કઈ ન કરાવે? કલાકો સુધી વિનંતીઓ બાદ એકાદ ફળ મળતું. પુરુષોની સ્થિતિ તો હજી વધુ દયનીય હતી—
હાડ કંપાવી નાખે એવી ઠંડીમાં રાત્રે 2 વાગ્યે બળજબરીથી ઠંડા પાણીથી નવડાવતાં.
ડોર્મેટરીમાં બંદ કરી, ACનું તાપમાન 16 ડિગ્રી સુધી ઉતારી દેતાં.
“મારું શારીરિક તકલીફથી વધારે, માનસિક તોડાઈ ગયું”
15 દિવસ સુધી અતિશય યાતના. ક્યાં હતી એ ખબર નહીં, પણ બસ આ લાગણીઓ રોજ મરી રહી હતી.
આટલું જ કહીશ, મારા જેવી ભૂલ તમે ક્યારેય ન કરતા!
